Van Amsterdam naar Bangkok januari 2013
Van Bangkok naar Amsterdam januari 2013
Van Amsterdam naar Bangkok januari 2013
Het was behoorlijk slecht weer op de dag van
vertrek. Toen ik nog thuis begon het te sneeuwen, waarop we besloten hebben op
tijd richting Schiphol te vertrekken. Goed plan bleek ook, want dichter bij
Amsterdam was het weer slechter.
Bij aankomst op Schiphol bleek de vlucht naar Heathrow ook nog geannuleerd. Maar
na ons bij British Airways gemeld te hebben werden we op een eerdere vlucht naar
Londen overgeboekt.
Hoewel deze vlucht eerder gepland stond dan de oorspronkelijke vlucht, gingen we
precies op de vertrektijk van onze oorspronkelijke vlucht de lucht in.
Voor het eerst ook meegemaakt, het vliegtuig ging eerst door een wasstraat om de
vleugels met een soort anti-vries te behandelen, zodat alles aan de vleugels zou
functioneren. Niemand maakte dan ook bezwaar.
Op heathrow aangekomen, moesten we naar een andere terminal. Met een bus, een
rit van iets minder dan 10 minuten.
Alleen op de andere terminal was nog niet bekend vanaf welke gate onze vlucht
naar Bangkok zou vertrekken.
Ik had al de plattegrond van de terminal een beetje bekeken. En ongevoor 30 minuten voor vertrek, werd de gate bekend gemaakt. En het was de verst mogelijk verwijderde van waar wij op dat moment waren.
Na aankomst op Suvarnabhumi, stond de familie ons
al op te wachten om ons naar prachinburi te rijden.
Daar werden we op gewacht met muzien en dansende kinderen in de andere pick up.
Er bleek iemand een week eerder 50 jaar geworden te zijn, en er was nog gebak over.
De volgende morgen weer vroeg op. Bepaalde elementen zorgen daar wel voor.
Dit is kwang, Noks nieuwe schoondochter.
En dit Bang, Noks kleinzoon.
"He, doen niet zo eng. En zet dat masker terug!!"
Sommig eten wordt levend gevangen, en sommig niet.
100 baht voor 4 ratten. Koopje!!
Behalve voorbereid op een verjaardag, was Noks huis ook klaar voor een serieuze ceremonie.
Stoelen en tafels waren gehuurd.
Een kokkin ingevlogen.
En dan mochten de monniken komen.
Iedereen vol aandacht wat de monniken bidden.
Buiten wachten de kinderen af.
De nieuwe wees.
De burgemeester was er ook.
Nadat de monniken weer vertrokken waren mocht er gegeten worden.
Niet iedereen ging naar zijn eigen huis om te slapen, want de volgende morgen moest je hier toch weer vroeg zijn.
De volgende morgen was het dweilorkest ook weer vroeg van de partij.
Eten Lucky?
De nieuwe weduwe.
"Bellen ze nu hun vriendjes?"
Uiteraard ook weer teringherrie ingehuurd.
Daar gaan de monniken na het ochtend gebed weer terug naar de tempel.
Na de ceremonie bij Noks huis, werd de as naar zijn laatste rustplaats een paar kilometer verder op gebracht.
Na de ceremonie even vissenvoeren in de rivier.
Nok heeft al wat jaren land. Ze heeft al wat aanbiedingen gehad om het te verkopen. Met flinke winst, maar dat wil ze (nog) steeds niet doen.
Het bevindt zich aan weg 3281, pal tegenover dit portret van de koning.
Ik heb ze voornamelijk met deze palen bezig gezien. Dat is voor de omheining heb ik me laten vertellen. Dat wordt eerst gebouwd.
Effe de honden weg jagen.
Feestje voor de arbeiders, vlak voor wij weer naar huis gingen.
Had ik al eens foto's van de keuken genomen?
Die schotel had ik nog niet eerder gezien
Dagje naar Bang Saen. Met Somphit en Peppe. Helaas was toen mijn camera leeg. De batterij dan.
On met haar man
Peppe met On's man
Nog een gast voor de soep!!
Mijn ouders laatste rustplaats.
Tesco Lotus is een winkelcentrum, waarvan je er vele vindt in Thailand. Voor de kinderen is dit dan weer leuk.
Er werd mij voorgesteld naar een zwembad te gaan. Daar voor reden we gewoon het resort complex van het Tawaravadee hotel op. Vind het nog steeds iets absurds, maar Thais blijkbaar niet. Toegang was 100 baht, voor de volwassenen, inclusief handdoek.
En gewoon de eigen meegebrachte versnaperingen nuttigen.
Van Bangkok naar Amsterdam februari 2013
De terug reis ging best vlucht. Normaal meld ik er
niets over. Maar omdat op de terug reis precies gebeurde en ik niet weet of het
toeval is, meld ik het hier toch.
Bij aankomst op Heathrow, eerst weer naar een andere terminal. En bij aankomst
op de andere terminal, ja hoor, de vertrek gate was nog niet bekend. En wederom
pas een half uur voor vertrek werd het bekend gemaakt. En weer de verste gate
van waar wij ons op dat moment bevonden.
Nog wel aan de vliegveld medewerkster de weg gevraagd, en die vertelde dat het
nog 10 minuten duurde voor we er zouden zijn. We moesten zelfs met een treintje
mee.
Maar dat bleek achteraf wel mee te vallen. 3 minuten later waren we bij de gate.
Uiteraard nog 1 uurtje vertraging. Het vliegtuig moest wederom door een
wasstraat.
Lekker he, citroensap?
