Ben de naam van het hotel in ChaŽam eerlijk gezegd vegeten. Het was een van de vele kleine hotelletjes ietwat in het noorden van deze badplaats. De auto kon aan de overkant geparkeerd worden. Aan de boulevard.
Mijn kamer had uitzicht op de auto en de zee. Kostte weet ik eerlijk gezegd ook niet meer, maar ik herinner me minder dan 1000 Baht per nacht.
Dagelijks stond er een marktkraampje achter mijn auto, dat dan opzij moest wanneer ik met de auto weg wilden. Dat ging altijd zonder morren, men was zelfs zeer behulpzaam om het verkeer aan de boulevard tegen te houden, terwijl ik achteruit de weg op reed. Ook bij terugkomst later op de dag, weer deze behulpzaamheid bij het parkeren.
De eerste tempel waar ik uit kwam op weg naar de tempel op de berg. Maar kwam eigenlijk doordat ik hier een parkeerplaats voor de auto zag.
Dus even over het tempelcomplex gelopen en wat fotootjes genomen.
Ik heb dit historisch stukje Thailand eigenlijk vanaf de verkeerde kant benaderd. TomTom leidde mij eigenlijk naar de andere kant, namelijk die tegenover het Koning Mongkul Memoriaal park. En langs wat Khoy, waar ik de auto parkeerde.
Hier vandaan kan je wel de berg op lopen. Ergens halverwege kon ik nog een kaartje kopen voor 150 Baht.
Omdat het regende was het pad omhoog enigszins glad. Dat gaf wel wat zorgen voor de terug weg.
Er waren niet veel mensen aan deze kant omhoog gekomen, dus verbazing bij mij, dat er nog anderen boven waren.
Boven is een museum. Er was een medewerker die om mijn eerder gekochte kaartje vroeg, en als een ware treinconducteur er een gaatje in knipte.
Schoenen moesten uit en in de hand meegenomen worden, en fotograferen was niet toegestaan. Later bleek dat het museum aan de ene kant betreden wordt, en via een andere uitgang verlaten. Dus daarom de schoenen in de hand!!
Onderweg veel apen.
Daarna terug naar beneden. Het was weer gaan regenen, wat dat bergpad in mijn ogen wat link maakte.
Ik was er inmiddels achter gekomen dat er een kabelkar is. Nu werd om mijn kaartje van de heenreis gevraagd. Die had ik niet. Maar kon voor 30 Baht mee.
Nu was ik dus bij de officiële toegang gekomen, dus kon voor 20 Baht nog een taxi terug naar de auto nemen, want die stond dus aan de andere kant van deze berg.
Maar deze kant was wel de officiële toegang, met parkeerplaatsen en restaurants en souvenir winkels.
Dit is in mijn ogen gewoon een open plek, met enige symbolen ter ere van de vroegere koning Mongkut. In de vloer zijn lampen verwerkt, welke de symbolen van de dierenriem voorstellen. Gelukkig staat het er in het Engels.
Valt weinig over te vertellen. Was er niet van onder de indruk.
Een tempel in een grot. Dus ook goed begaanbaar. Het smalle bergweggetje er naar toe, huisvest vele aapjes. Goed uitkijken dus, ook voor tegenliggers.
Op de terug weg bleven een aantal aapjes gewoon voor de auto zitten. Geloof best dat ze uiteindelijk weg zijn gegaan toen ik stapvoets door zetten. Maar misschien ben ik wel over een enkele staart gereden.
Gelegen naast de grot Tham Khao Luang. Ziet er mooi uit.
Echt waar, een Zwitserse schapen boerderij. Met schapen.
Ook paarden, zelfs ponys. En nog meer boerderij dieren die je in Thailand eigenlijk zelden ziet. Geldt voor mij dan!
Toegang 120 Baht.
Wil je nog iets ondernemen, zoals de dieren voeren of handboogschieten of ergens in of op rijden, dan kost dat extra.
Het was toen bijna Halloween, vandaar.
De vogelverschrikker heeft even een momentje voor zichzelf.
Zou Appel ze sponsoren? Dan hebben ze er een aardige bijt uit genomen!!!
Het toilet.
Ik heb ook nog een dagje gewoon aan het strand gezeten tijdens mijn verblijf in ChaŽam. Zat eigenlijk gewoon voor mijn auto.
De catering heeft wel een beetje weg van die van Bang Saen, waar ze Žno haveŽ hebben uitgevonden. Ik bestelde om te beginnen een watertje, hadden ze alleen een grote anderhalf liter fles. Dus meer drank had ik niet nodig deze dag.
Maar verder heeft wel iets van Jomtien.
Zwembanden te huur voor wie dat wil.
En paardrijden, zoals in Hua Hin dat een 20 km zuidelijker ligt.
Na ChaŽam ben ik eerst nog naar Koh Chang gegaan, met de auto dus. Prijs enkele reis veerboot 200 Baht.
Toen we weg voeren viel me pas op dat de boot niet zelf vaarde, maar werd voorgestuwd door een sleper die er aan vast lag.
Op het eiland ging ik weer naar White Sand Beach en verbleef daar in het Sabai Beach gasthuis. 800 Baht. Dat is zonder ontbijt. Het Sabai Beach gasthuis, ligt zoals de naam al aangeeft aan het strand.
Op Koh Chang is Žs avonds best nog het enig barretje te bezoeken, en nog steeds zijn er ook barren met bands die er optreden.
