In Pattaya doe ik vaak niet zoveel meer. Beetje
aan de bar hangen, naar het strand of zwembad. Dat is het dan vaak wel. 's
Avonds soms naar de bioscoop.
Maar wanneer ik verneem van attracties in en rond Pattaya, dan wil ik die ook
wel eens bezoeken. Dus deze keer ging ik op pad naar het The Three Kingdoms
thema park.
Het park is gebouwd door de Chinees-Thaise
zakenman 6 kinderen van Kiarti Srifuengfung om de historische verbondenheid
tussen Thailand en China te tonen.
Het park is gebouwd volgens de Feng Shui regels en toont naast kunst en cultuur
ook de historische band tussen Thailand en China. Het thema 'The Three Kingdoms'
is afkomstig van de Chinese literatuur en wordt uitgebeeld op geglazuurde tegels
in een open lucht galerij.
Helaas was het park toen ik voor de deur stond gesloten. Ik heb slechts een paar foto's van buiten af.
En ook in Pattaya is er nu een
Terminal 21. Voor zover ik weet is er nu één in
Bangkok en één in
Khorat.
En dus is er in Pattaya nu een bioscoop bij gekomen.
Verder is het hetzelfde concept
als de andere terminal 21 die ik in Thailand bezocht heb. Dat wil ook zeggen met
dezelfde steden als uitgangspunt.
En dat is eigenlijk jammer. Want de wereld kent nog meer interessante steden die
uitgebeeld hadden kunnen worden.
Hier voor de deur een vliegtuig.
En verschillende roltrappen binnen. Om van verdieping naar verdieping te gaan of, zo als deze lange hier, van de begane grond direcht naar de bovenste verdieping te gaan.
Het reis thema zit er goed in.
Helaas maar naar één zijde uitkijk boven.
En wil je hier van een toilet gebruik wilt maken?
'Restroom' en 'Now showing'??!!!
Verder de gebruikelijke winkels uit de vele winkelcentra die Thailand en de rest van de wereld kent.
Aan de beach road waren weer allemaal stalletjes met de kratongs uitgestald. Het was iets minder dan vorige jaren. Maar dat zal te maken hebben met de werkzaamheden aan het strand. Waardoor de beach road vanaf Central Festival tot soi postoffice afgezet is.
Ik heb overdag nog heel wat
foto's gemaakt. Maar aan het eind van de middag, begin van de avond begon het
weer te stortregenen. Ik heb dus geen parade gezien.
Weet niet of deze misschien geannuleerd is?
En daarna, 's avonds, voelde ik me niet zo lekker, en ben na het eten vroeg naar bed gegaan. Ik word oud!
Ook de barren worden versierd.
Ik heb een bankrekening bij de Krung Thai bank (KTB). En daarvan had ik ook een app gevonden in de play store. Maar ik kon deze niet zelf installeren, dus ben ik bij de bank langs gegaan.
Ik had mijn telefoon ingesteld als hotspot zodat ik Internet had in de bank op mijn tablet waarop ik de app heb gezet. De dame die mij hielp ging er mee aan de slag. Na een tijdje zag ik haar wat moeilijk kijken. Ik dacht gelijk, het is toch niet mogelijk. Maar plots had ze een ingeving en vroeg of ik misschien een nieuw paspoort heb. Dat klopt. Die was enige maanden geleden verlopen, dus heb ik een nieuwe.
Dus mijn nieuwe paspoort nummer moest ingevoerd worden. Een paar belletjes, waarschijnlijk een hulplijn of collega, en enige codes invoeren en het was voor elkaar. Ik moest nog wel even een 6 cijferige pincode verzinnen voor deze app.
Maar nu kan ik regelmatig, ook vanuit Nederland, mijn saldo bekijken.
En de bank heeft mijn gegevens weer up to date. Want er werd direct een copy van mijn paspoort gemaakt voor hun administratie.
Koh Larn was ik dus nog nooit geweest in die meer dan 20 jaar dat ik nu in Pattaya kom. Dus moest ik er een keer heen.
Daarvoor dus naar de Bali Hai pier gegaan. Voor aan de pier stond iemand de weg te wijzen, waar ik heen moest. Van hem vernam ik de prijs, 30 Baht, en hoe laat de boot zou vertrekken, 12.00 uur. Het was op dat moment 11.00 uur. Dus ik slenterde de pier over richting de boot. Tijd genoeg en misschien kon ik daar een flesje water kopen. Het was warm en ik kreeg dorst.
Vanaf de pier heb je aardig uitzicht over de baai van Pattaya.
Daar in de verte lag de boot die mij naar het eiland zou brengen.
Ik had overal wat foto's genomen en slenterde zo door. Op zo'n 100 meter van de boot, hoorde ik de claxon. Ik vermoedde op dat moment wel dat de boot ieder moment wilde afvaren. Maar wist dat niet zeker, plots begon iemand van de bemanning van de boot te roepen, dus versnelde ik mijn pas, terwijl ik door diverse rennende mensen werd ingehaald. Ik was zonder rennen, want veel te warm, ook gewoon op het tijd. De prijs voor de oversteek moest direct voor het aan boord gaan contact betaald worden, er werden geen kaartjes verstrekt, en ik ging aan boord en zocht een zitplaats.
De oversteek duurde ongeveer een uurtje, en was een redelijk rustige tocht. Bij het eiland werd het drukker met speedboten die vlak voor langs moesten glijden, maar het liep gelukkig allemaal goed af.
Eenmaal op de pier op Koh Larn kon ik kiezen om links of rechts te gaan. Ik koos voor links, de drukste kant met veel keus om ergens te gaan zitten. Het was best druk hier, maar plek genoeg. En lawaaierig, voor je rust hoef je hier niet te zijn. Een stoel kostte 100 Baht.
De zee is best helder, een heldere blauwgroene zee, maar wel veel plastic en andere rommel in het water.
Rechts van de pier.
Links van de pier.
Er waren ook vliegeniers in de lucht. Ver weg boven het eiland.
Aan de boulevard veel winkels en restaurants.
Aan het eind van de middag weer de reis terug. Daarvoor die je wel op tijd te zijn. Beetje slechte foto, maar de laatste boot terug gaat om 17.00 uur.
Op de terug reis had ik een wat beter plekje om ook enige foto's te kunnen schieten.
In de verte is Pattaya te zien.
Het komt dichterbij.
Het wordt al beter zichtbaar.
Nog dichterbij.
En daar zijn we weer terug.