Het was een zeer lange reis.
Het begon bij de Jinda bungalow. Het "busje komt
zo" zou mij om 11.00 uur ophalen. Daar ze er om 11.15 uur nog niet waren ben ik
nog maar effe bij het reisbureau waar ik geboekt heb binnen gestapt. Het blijkt
altijd weer verstandig om zoiets te boeken bij een reisbureau dicht bij je
hotel.
Dit reisbureau zat dan ook maar 5 meter van de Jinda bungalow vandaan.
De leidster van het reisbureau ging gelijk bellen. En even later stuurde ze haar
zus erop uit, waar het busje bleef.
Uiteindelijk stapte ik om 11.45 uur pas in het
busje, dat helemaal vol zat. In totaal 10 passagiers en 1 chauffeur.
De bagage ging op het dak, waar het vastgesjord werd. Gelukkig was het toen
droog.
Daarna ving de reis aan. Eerst de tocht over en door de bergen naar de oostzijde. Dat was een lastige voor deze volgeladen wagen of zou het zijn gekomen door die volgeladen wagen voor ons? Toen we uiteindelijk aan de andere zijde waren, ging het een stuk vlotter. We reden de veerboot plaats waar ik op het eiland geland was, voorbij. En namen een andere oversteekplaats. De boot was er nog niet en de oprit voor het veer was aardig vol. In Thailand blijft natuurlijk niemand in de auto zitten wachten, dus allen uit de bus.
Wel was er volop eten en drinken te koop. Na enige tijd zag ik de boot in de verte aan komen. Die ging niet hard. Maar uiteindelijk was hij geland, dus iedereen in de bus en de boot op. Gelukkig konden wij er ook op, en hoefde deze boot niet aan ons voor bij te laten gaan, omdat hij vol was. Dat hadden een aantal mensen wel. De medewerkers van de bus, zorgden dat de auto's zo dicht mogelijk op elkaar stonden, zodat er zoveel mogelijk tegelijk mee konden. Gelijk toen we stonden, iedereen weer de bus uit en tussen de geparkeerde en aankomende auto's door. Gelijk naar de boven gelegen verdieping. Op het dek daar waren allemaal stoeltjes aanwezig om te zitten en het midden was een kiosk waar eten en drinken gekocht kon worden, met erom heen barkrukken. Ook warm eten is dan mogelijk.
Bij vertrek, merkte je aan de motor dat deze in zijn achteruit werkte en eenmaal van de kant draaide hij dan ook om, om weer vooruit de tocht naar de overkant aan te vangen. De tocht met de veerboot was inderdaad lang, het ging niet vlot zoals mij bij aankomst van het veer al op viel. Maar uiteindelijk waren we na een klein uurtje dan toch bij de landingsplaats. Waar de boot eerst weer moest omkeren, zodat iedereen (alle auto's) er vooruit rijden af kon rijden. Dus, hop, iedereen weer in de bus. Nu was het nog lastiger om tussen de auto's door bij de bus te komen.
Daarna ruim 13.30 uur op weg. Althans dat leek het. De chauffeur bleek eerst nog een paar boodschappen te moeten doen aan de overkant. Dat kostte ook nog ongeveer een uur. Later onderweg stopte hij plots en begon om de auto heen te lopen. In de verte zagen we donkere woilken aankomen en hij was niet voorbereid om de bagage droog te houden. Na enig overleg gingen we weer verder. De bui die we pakte duurde ongeveer 5 minuten, dus zal het wel meegevallen zijn met onze bagage bedacht ik. Later bij een tussenstop bleken een aantal passagiers er in Rayong (een zuidelijke marine plaats) uit te gaan. Een stel werd afgezet bij het veer na Koh Samet. Een ander stel (Nederlands stel) ergens langs de weg. Die namen echt een hotel in Rayong. Tijdens het uitladen van hun bagage stopte er gelukkig voor hen een taxi om hen naar een hotel te brengen, de chauffeur wilde niet via Rayong zelf rijden dat was teveel om.
Nadat we dus 4 personen lichter het laatste stuk van de reis naar Pattaya aanvangen, werd het inmiddels donker en we bereikte weer een bui. De chauffeur reed de bus een tankstation op, om op een afgedekte plaats onze bagage van het dak en in de bus te zetten. Dat ging nu wel en het was ten slotte nog maar 20 minuten rijden. Dat duurde dan uiteindelijk iets langer, maar dat kwam door de drukte op de wegen rond Pattaya. De chauffeur nam de eerst afslag bij Pattaya, Pattaya Nua, en reed direct naar de boulevard. Een groep van 4 personen stapte in de buurt van Soi 6 uit en daar ben ik ook afgestapt. Ben daarvandaan overgestapt op een baht busje om mij naar Soi Buakauw te laten brengen.
Hier heb ik mijn intrek genomen in een appartement, r con appartement.
Bij een bezoek aan Thailand hoort ook een bezoek
aan een MK restaurant,
en dan vooral vanwege de gebraden eendeschotel.
Het leuke deze keer was een papieren onderlegger met een Sudoku puzzel erop, maar
ik heb hem niet afgekregen. Maar wel lekker gegeten, en weer veel te veel
natuurlijk.
Hoewel in Thailand gokken bij wet verboden is, is
er wel een staatsloterij. Met 2 trekkingen per maand. Meestal op de 1e en de 16e
van de maand.
En bijna overal, vooral in Pattaya en Bangkok, kun je loten kopen. In sommige
plaatsen heb ik geen verkopers gezien, zoals op Koh Chang of in Krabi eerder van
het jaar. In sommige plaatsen komen de verkopers langs aan de bar of aan het
strand.
Ik koop altijd 2 verschillende nummers. En van ieder nummer krijg je dan 2 loten. 40 Baht per stuk officieel, maar voor 2 loten betaal je vaak 95 Baht. Na de trekkingsdag komen de verkopers met de papiertjes met de gevallen nummers. Die kost bij de verkopers op straat 5 baht, maar bij meer officiële stalletjes, maar 3 baht. Ook kun je vaak aan de bar je loten nazien, omdat veel barmeiden ten slotte ook de nummers hebben gekocht en dat briefje dus al hebben. En dan vraag je even omdat briefje.
En nu, na vele malen mee spelen, moest het er een keer van komen, ik won met 1 nummer 2000 Baht (=40 euro). En omdat ik 2 loten van dit nummer heb, wordt dat 4000 Baht.
Dus nu moest ik mijn winst gaan incasseren. Ik ben daartoe een straat ingelopen, waar vele verkopers van loten zich bevinden. Ik weet er 2, Pattaya Tai en Pattaya Klang. Hier aangekomen, zag ik al gauw een oude vrouw achter een bureautje zitten, die de papiertjes met de gevallen nummers verkoopt. Zij nam mijn lot in ontvangst en bekeek deze zeer zorgvuldig met een loep. Daarna nam ze nog een penseel, die ze in een soort vloeistof doopte en ermee over het nummer streek.
Na haar goed bevinden haalde ze uit haar kassa 3860 baht, die ze aan mij uitkeerde. Blijkbaar zijn er kosten verbonden aan het incasseren van de prijs. Misschien kansspelbelasting? Zal ik later eens navragen bij de experts (expats).
Ook in Pattaya is er gelegenheid tot bowlen. Ik
ben in de PS bowling geweest, boven de Tops supermarkt.
We wilden 4 spellen spelen. En we waren met zijn 3en. Maar 4 spellen betekent in
Thailand dat na de eerste ronde, er 3 spellen gespeeld waren.
Ik had dit nog niet eerder in Thailand gedaan. De schoenen, die onvermijdelijk zijn, trokken me niet. Ze hadden wel mijn maat, maar waar in Nederland bij het inleveren de spuitbus aan te pas kwam, bleef die hier achterwege bij het inleveren van het schoeisel. En ik had geen sokken aan toen ik de bowling schoenen droeg.
Later ontdekte ik dat het nieuw geopende winkelcomplex aan de second road, behalve een bioscoop ook een bowling bevat. Dus weer een gelegenheid tot bowlen erbij.
Hier een klein paleisje te koop voor een schappelijke prijs.
Ruim tuin.
Lange oprit
Ruime keuken
Zwembad
Huiskamer
En de slaapvertrekken zijn op de bovenverdieping.
Moet eerlijk bekennen dat ik niet de brutaliteit had om boven te gaan kijken.
Op zaterdag 20 oktober 2007 ga ik weer naar Hua Hin