nung

De reis naar Thailand, Bangkok was weer bijzonder. Het begon al in de metro naar Rotterdam.
Daar stapte namelijk een stel kinderen, met begeleiding, in. Wat een herrie kunnen die maken.
Op Rotterdam CS kwam er een Engelsman mij vragen naar de trein naar Schiphol. Ik vertelde hem daar ook naar toe te gaan, dus dat hij op het juiste perron was. Gelijk daarna kwam hij met zijn verhaal, dat hij met de taxi uit Brielle kwam. Hij was op zijn schip aan het werk en er was een probleem in de familie en moest zo snel mogelijk thuis komen. Daarna ben ik hem kwijt geraakt.

Was lekker op tijd bij de incheckbalie, ongeveer 1,5 uur voor vertrek. Er stond nog een kleine rij. Hierdoor duurde het wachten voordat je uiteindelijk in het vliegtuig zit lekker beperkt. Het vliegtuig was duidelijk niet volgeboekt. Naast mij, met een vrije stoel tussen ons, zat een Chinees meisje. Dat dacht ik, want in het begin werd zij door de stewardessen in het Chinees aangesproken, waarbij ze toch reageerde. Maar later moesten de stewardessen Engels tegen haar spreken omdat ze het niet verstond. Misschien wel dat verschil tussen Mandarijns en kantonees of zo iets?
Achter ons zaten 2 Thaise meiden. Deze waren wat druk, vond ik. Ik ben niet gewend dat Thaise meiden gedurende de gehele vlucht gesprekjes voeren. Meestal trekken ze een deken over zich heen en gaan de hele vlucht slapen. Dat deed wel het meisje dat weer voor me zat. En die had de drie stoelen helemaal voor zich alleen.

Ik was wederom direct vanuit een nachtdienst in het vliegtuig gestapt. En dat merkte ik toen ik eenmaal in het vliegtuig zat toch wel. Heb het volgehouden tot en met de eerste maaltijd. Maar moest nog even wachten daarna tot ze het dienblad met bordjes en bestek en zo, weer opgehaald hadden. Maar ik dommelde wel een paar keer in. Dus plots was het blad voor me weg.
Toen ben ik er ook echt voor gaan zitten om een beetje te slapen, maar 2 uur later was ik alweer wakker, jammer. Maar ondanks dat vond ik de vlucht toch voorspoedig verlopen. Waarschijnlijk komt dat doordat Eva air 2 uur eerder vertrekt, dan China Airlines en dus ook 2 uur eerder aankomt in Bangkok. Beweert wordt ook altijd dat Eva sneller vliegt en dat geloof ik ook wel, want het heeft nog geen 10 uur geduurd.

Het eten aan boord was apart van wat ik soms gewend ben. Wanneer men begint met het opwarmen van het eten, ruik je dat ook. Lekkere baklucht. Op zo'n blad ligt altijd een broodje en wat boter. Omdat ik gewend ben dat de boter nog hard is, leg ik dit op de warme maaltijd, maar dat bleek helemaal niet nodig. Ook het broodje was lekker warm. Alleen jammer dat er geen stuk kaas of Jam bij zat om er op te doen.
Later, halverwege de vlucht, werd er een tussendoortje geserveerd. En grote plastic beker met Chinese soep. Keuze uit 2 smaken. Geen lepel maar Chop Sticks. Ook geen probleem, effe afkijken bij dat Chinese meisje naast mij. Eerst de mie en het vlees er uit halen met de stokjes en daarna de rest van de soep opdrinken.
Vlak voor de landing kwam er nog een maaltijd. Hier hetzelfde met het broodje. Misschien moet ik voor de terug reis een stukje kaas of jam kopen.

De aankomst ging heel goed. Mijn buurvrouw zei vlak voor de landing dat ze zich niet zo lekker voelde. Maar ze heeft vol gehouden. Nadat we uitstapten ging ieder zijns weegs. Ik eerst naar het toilet. Daarna door de immigratie. Bij de immigratie was er een klein probleempje dat ik nog steeds niet begrijp. Hij moest er iemand bij halen. Vroeg mij hoeveel dagen ik in Thailand zou blijven. Volgens mij visum mag ik 60 dagen blijven, tot 16 april. Omdat ik 23 maart weer terug ga, blijf ik maar 38 dagen. Hij schreef op:"don't used visa". Maar wat dat nou betekent.
Maar effe later mocht ik doorlopen. Dus? Misschien merk ik hier nog iets van als ik het land weer verlaat.

Al met al stond ik om 5.30 uur (zo'n beetje) bij de bushalte. Hier heb ik effe gewacht op de shuttlebus die mij naar het busstation moet brengen. Het duurde effe voor ik het door had, want ik stond eerst bij de verkeerde busstop. Ik stond eerst bij de Airport Express. Die moest ik dus niet hebben. Er rijdt over het vliegveld een shuttlebus rond. Deze rijdt een "ordinary route" (geen idee wat het precies betekent) en daar kun je gratis in- en uitstappen. Dus waar ik het gebouw uitliep, moest ik naar de halte van de shuttlebus. Daar in stappen en bij het busstation uitstappen.
Bij het busstation stonden diverse bussen te wachten, met diverse bestemmingen in Bangkok. Ook bestemmingen in het zuiden van Thailand, maar dan wel aan de oost kant van de Golf van Thailand had ik de indruk. Ik zag in ieder geval een bus met bestemming Pattaya.
Ik nam bus 551, met bestemming Victory monument. In de bus moest ik afrekenen, 34 Baht (70 cent). Ik reken nog steeds ongeveer 50 Baht voor 1 euro, da's makkelijker rekenen. De koers ligt momenteel eigenlijk 45 Baht voor 1 euro.
Na een lange reis, vanwege de ochtendspits en toch altijd drukke verkeer in en rond Bangkok kwam ik daar aan. Wel had ik onderweg gekeken of we toevallig niet langs het Eastin Hotel zouden komen, want dat moest ongeveer op de route van deze bus liggen.
Gelijk bij aankomst zag ik al tuktuks staan. Ik heb mij door 1 naar het hotel lasten brengen dat daarvandaan ten slotte vlakbij is. Kostte 100 Baht (2 euro).

Uiteindelijk stapte ik om iets van 09.00 uur het hotel binnen. Maar veel te vroeg om de kamer op te mogen. Mocht in de lobby plaats nemen en kreeg een drankje aangeboden. Om ongeveer 10 uur mocht ik de kamer in.

Siam Ocean World

Ben met de Sky Train naar station Siam gegaan. Nou heb ik wel eens gelezen dat de Sky Train bijna failliet is, maar dat komt dan niet door te weinig klandizie. Want hij stond echt bommetje vol. Siam staat eigenlijk voor Siam Square, een winkelstraat. Maar ik ben vanuit de trein het zuidplein van Siam Square binnengelopen, Siam Paragorn. Hier wijzen de borden je verder naar Siam Ocean World. Het bevindt zich in de kelder van het gebouw. Toegang is 450 Baht (9 euro), prijzig voor Thaise begrippen. Het is er best wel donker, maar de aquariums zijn goed verlicht.
Er is de mogelijkheid om in een bootje met een glazen bodem te stappen voor 150 Baht (3 euro). Maar ik zag weinig animo hiervoor bij de overige bezoekers, dus ik heb het ook niet gedaan.
Je loopt in een rondje volgens mijn gevoel ongeveer naar nog 2 lager gelegen vloeren.

Fotograferen vond ik niet zo'n succes, door de flits die weerspiegelde in het glas. Maar filmen ging weer wel wat beter. Maar dat moest ik dus ook met de fotocamera doen, omdat ik mijn videocamera niet bij me had. Die filmpjes bewerk ik nog wel, wanneer ik weer thuis ben.

Dreamworld

Ten noorden van Bangkok ligt het pretpark Dreamworld. Het ligt buiten Bangkok, boven het oude vliegveld Don Muang. Het is bereikbaar vanaf BTS Sky Train station Mochit met bus 188 naar Ratchamongkol of vanaf het Victory Monument met bus 538 of vanaf het nieuwe vliegveld Suvarnabhumi met bus 559.

Het park is enigszins vergelijkbaar met de efteling. Sprookjespark en pretpark.
Daarbovenop nog een park met de 7 wondere van de wereld en een droomtuin.
Een andere vergelijking die ik bij de attracties zag, was de aanwezigheid van de hekjes die je slingerend, gebaseerd op hoge bezoekersaantallen, naar de betreffende attractie moet leiden. Alleen de bordjes met "vanaf hier nog 2 uur" ontbraken. De foto's heb ik in dit park genomen met de video camera, omdat ik hier mijn fototoestel niet meegenomen heb.

Bij de ingang moest ik mij melden bij de informatiebalie. Daar kreeg ik bij het ticket enige uitleg van de attracties en de kostten. Alles behalve Snowworld en go-kart was bij de prijs inbegrepen. Het ticket kostte 450 Baht, Voor Snowworld moest ik 150 Baht bijbetalen. Zou ik in het park een kaartje willen kopen, dan had ik 180 Baht moeten betalen. Voor go-kart moest ik 120 Baht betalen, wat het in het park zou moeten kostte weet ik niet. Ik heb een ticket gekocht inclusief Snowworld. 600 Baht (12 euro) dus.
Verder werd op de plattegrond die gratis verstrekt werd aangekruist waar en hoe laat bij een aantal attracties de show is. Dat betrof de Animal show (gemist) en de Hollywood Action show.

Uiteraard heb ik een aantal attracties geprobeerd. Het piratenschip (Viking hier), de achtbaan en het flying carpet niet. En een aantal waren buiten bedrijf voor onderhoud, zoals Hurricane en de Grand Canyon.
Ook zag je bij veel attracties nog prijzen vermeld staan. Die golden niet voor mij. Daarvoor had ik bij de informatiebalie bij het ticket een sticker op mijn shirt geplakt gekregen.
Ook zijn er een aantal typische attracties voor de kleintjes.

Speedy Mouse
Korte baantje, waar de ronde 2x werd afgelegd. Het karretje was iets krap voor mij.

Rapter
Ik dacht zo'n ronddraaiend apparaat waarbij je tegen de wand moet aanstaan. Het werd zitten en gordel om. Het draaide inderdaad rond en hard, maar ging ook schuin omhoog en draaide soms terug. De gordel bleek niet voor niets, hoe wel ik mijn twijfels heb over de kwaliteit ervan.

Spider
Een echte kermis attractie. 4 of meer armen, met aan iedere arm vier bakjes waar voor maximaal 2 personen plaats is. Toen ik aan kwam, stapte juist iedereen uit. Ik had juist een flesje water gekocht (echt!!!) en was even op een bankje in de schaduw daar gaan zitten. 3 kinderen wilde even later de Spider in. Een van de medewerkers van het park zei dat er minimaal 5 personen moesten zijn om in te mogen stappen. Gelukkig kwam even later de rest van hun school of klas. Ik ben ook in een bakje gaan zitten. Ik werd hier trouwens een geel bakje toegewezen, deze zijn dus iets groter dan de andere gekleurde bakjes.

Haunted Mansion
Een spookhuis, waar je door heen wandelt. Binnen uiteraard te donker om foto's te nemen met een videocamera. Maar ik vind dat ze hier wel erg ver gaan om mensen te laten schrikken. Want ik ben me echt kapot geschrokken. Want ineens verscheen daar binnen Michael Jackson.

Super Splash
Zet je waardevolle spullen in het kastje bij de boot, want je wordt nat. Gegarandeerd. De boot maakte een gigantische snoekduik het water in (wat nou bommetje) waarna je drijfnat was tot op het bot. Kort maar nat dus. Super.

De sticker die ik bij de ingang kreeg, waarbij je toegang hebt tot alle attracties, raakte door het water los. Gelukkig zag ik. Ik had hem toen in de folder geplakt, die was raar maar waar nog redelijk droog gebleven. Maar bij de meeste attracties hebben ze er helemaal niet naar gevraagd.

Snowworld
Ligt pal naast de Super Splash, maar dit thema heeft de aanleiding gegeven tot het bestaan van Dreamworld in Bangkok. Enige tijd voor vertrek had het Thaise IJshockey team flink op zijn donder gekregen van een andere grootmacht op IJshockey gebied (52-1). Dat rees bij mij de vraag waar kan dat team oefenen voor hun sport. Een antwoord dat ik kreeg was in Dreamworld.
Aangezien ik nog nat was van de Super Splash heb ik een tijd gewacht hier naar binnen te gaan, totdat ik een beetje opgedroogd was.
Toen ik dus eindelijk naar binnen ging, moest ik mijn Sandalen in leveren en kreeg hiervoor laarzen te leen. Ook werd een jas uitgereikt. Daarna door een dubbele deur naar binnen. Het stelde niet zo gek veel voor. Er was een Sneeuwtuin, waar je dus was sneeuwballen naar elkaar zou kunnen gooien of een sneeuwpop maken. Maar de sneeuw was er eigenlijk te hard voor.
En er kon met een klein rubberbootje van een helling afgegleden worden.
Ook kon je je laten fotograferen in een arrenslee.
Het thema was nog steeds kerst, hoewel het allang februari was toen ik aan kwam.

Space Mountain
Karretje was net aan de maat voor mij. Erg donker binnen en het ging erg hard. Het voordeel daarvan is, dat het zo voorbij is.

Hollywood action show
In deze show werd een gevecht op gevoerd tussen de goede en de slechte jongens. Weet alleen niet wie de goede of de slechte jongens waren en wie gewonnen heeft.
Er vonden handgevechten plaats, schieten, waarbij je kogels (of eigenlijk het stof zag opwaaien) in de grond zag ploffen richting de persoon die doelwit was. Ontploffingen. Branden alles leek voor te komen. Zag er wel even aardig uit om het eens mee te maken. Er werd ook gebruik gemaakt van een Jeep en een tank.

Giant House
Het huis van de reus. Alles tot en met zijn bril lekker groot. Geinig om effe te zien.

Sightseeing train
Een treintje dat door een gedeelte van het park tuft. Geinig om te doen. Wel jammer dat je bij een aantal attracties aan de achterkant ervan zat. Daar zag je dus weinig van.

Cable Car
Hartstikke leuk, om te doen. Over het park heen. Geeft niet alleen een beeld van de attracties van boven af, maar ook van de omgeving. Van bovenaf was het Giant House van de reus niet zo groot meer. Altijd doen. En hier zag je meer dan met de Sightseeing train.

7 wonders of the world
Ik heb er hier meer geteld. Ze hadden de Eifeltoren, de grote Pyramide, de Taj Mahal, de toren van Pisa, het Collosseum, de Chinese muur, Angkor Wat, het Vrijheidsbeeld en Stone Henge.

En wanneer je naar het toilet moet, wijst deze knul je de weg.

Naar Krabi

Heb bij het reisbureau in het hotel, Amazing Asia Tours, bij een Nederlander van 333Travel een treinkaartje geregeld. Ik had graag de trein van 16.00 uur willen hebben, maar dat zou volgens hem, vanwege het Chinese nieuwjaar, wel eens vol kunnen zitten. Het werd de trein van 14.45 uur met aankomst in Thung Song om 02.37 uur. Hierbij ging ik er al vanuit dat deze trein vertraging ging oplopen. En dat vond ik bij voorbaat niet erg vanwege de aansluiting met de verbinding naar Krabi.

De taxi vanaf het hotel duurde deze keer maar 3 kwartier en kostte, op de meter, 71 Baht. De vorige keer duurde het ruim 2 uur, dus had nog wat tijd over om de stad nog even in te gaan met de metro. Daarom de koffer maar even in het bagagedepot van het station afgegeven.

Ik was ruim op tijd weer terug. Ik miste op het station deze maal het grote overzichtsscherm met alle vertrekkende treinen in het Engels. Ik denk dat er iets hing in het Thais. Dus voor ik mijn koffer heb opgehaald, ben ik eerst de perrons maar langs gegaan om te zien waar mijn trein staat. Omdat de trein er al stond, ben ik mijn koffer weer gaan halen en ben ingestapt.

De vertraging van de trein begon al in Bangkok, we gingen ruim 3 kwartier te laat weg. Ik had gedurende de rit de hele bank en de tegenover mij gelegen bank voor mij alleen. Omdat ik niet geregeld had of ik in de bovenste of onderste bed wilde liggen, was de bovenste (goedkoopste) voor mij geregeld. Ik had dus stille hoop dat er niemand kwam en ik lekker onder kon gaan liggen. Vanwege het geklauter om in bed te komen. Vlak na vertrek moest het eten opgegeven worden. Er kon uit 4 maaltijden gekozen worden. En je mocht een tijd opgegeven dat je de maaltijd wilde op eten. Het maakte mij echter niets uit. De maaltijden kostte allemaal 150 Baht.

Tijdens het eerste gedeelte van de reis, het zittende deel, kwamen de bedienden bij mij zitten, daar ging mijn rust. En ouwe hoeren. Waar ga je naartoe? Waar kom je vandaan? Rond een uur of 6 kwam de maaltijd en werd het tafeltje uitgeklapt. Zo'n beetje iedereen die wat besteld had was rond 7 uur weer klaar. Veel Thais bestellen niets. Hebben dat zelf goedkoper en lekkerder geregeld.

Rond 8 uur werden de bedden opgemaakt. En voor mij helaas toch de bovenste. En onder mij kwam toch ook iemand te liggen. Die zat waarschijnlijk bij vrienden of familie in de andere wagon. Vanaf dat moment kon ik niet meer bij houden waar we waren of waar we stopten.

Uitgaande van 3 kwartier te laat vertrek, heb ik toch vanaf 2.30 uur het stoppen in de gaten gehouden. We maakten nog een stop, maar dat was om een andere trein, tegenligger, te laten passeren. Want dat was natuurlijk de consequentie wanneer een trein niet meer volgens het spoorboekje rijdt. Veel stops om andere wel op schema te houden. De laatste halte voor de mijne, op zo'n 130 km (dat was Surat Thani), werd om 3.30 uur bereikt. Dus toen waren we al een uur te laat en nog (ik schat) 130 km te gaan. En ik had ook niet de indruk dat de trein hard reed.
Omdat ik niet wist waar we precies waren, vroeg ik het aan iemand die wilde uitstappen. Toen hij het mij vertelde zei ik:"oh, dan heb we iets vertraging opgelopen". Maar hij was duidelijk zeer pissig met de vertraging. Ieder beleeft dat toch anders.

Om 5.30 uur in de morgen bereikte we dan toch Thung Song. Bijna 3 uur te laat. Hiervandaan moest ik naar de bushalte. Gelukkig spreek ik dus Thais, want hier heb ik verscheidene mensen steeds moeten vragen, maar iedereen sprak alleen Thais met mij.

Eerst op het station van Thung Song aan een taxi chauffeur. Hij wilde mij brengen op de motor, maar dat zag ik niet zitten met mijn koffer er achteraan. Ik vroeg hoever is het lopen? Hij zei 20 minuten. Dus dat heb ik gedaan in de richting die hij mij wees. Hij wees mij de weg langs het spoor te volgen en na enige tijd rechtsaf en daar was het. Heel simpel volgens hem. 50 meter verder sta ik bij een plein met een grote klok. Hier rechtsaf of even verder. Ik vroeg het de monnik die voorbij kwam. Die vertelde ook een stukje rechtdoor en dan naar rechts. Nog eens 50 meter verder de T-splitsing. Hier rechtsaf. Aan de overkant zaten mensen dus daar nog eens gevraagd. Weer terug oversteken daar aan de overkant moet je zijn, rechts van de weg. Dat was een soort restaurantje. De mensen daar stuurde me de straat rechts weer in en vertelde dat het daar was. Ik kwam dus weer op dat plein met die klok uit. Daar zou het dan moeten zijn. Even later kwam die motor taxi weer langs. En het bleek aan de overkant van de straat te zijn. En daar stond dus buiten een bord in het Thais allerlei tijden. Dat had ik zelf nooit herkend als bushalte. De eerste bus kwam om 6.40 uur. Dus ik had nog ruim de tijd, want al met al was het inmiddels 06.00 uur geworden. En ook arriveerden de overige passagiers bij de halte. Maar het is dus geen 20 minuten lopen, maar wanneer je het weet en niet steeds aan iedereen hoef te vragen, hooguit 5 minuten lopen.

Het ontcijferen van het bord leerde mij dat de bus de lijndienst Nakhon Si Thammarat, Krabi, Phang-gna Phuket (in die volgorde en vice versa) onderhield.

De rit naar Krabi duurde nog 2 uur onder het genot van een stevige VCD Thaise karaoke. Met sexy meiden. Want daar houdt men in Thailand van. Er waren onderweg ook nog een paar haltes waar gestopt werd, maar dat viel wel mee. En het kostte mij 110 Baht.

Bij Krabi had ik nog even de indruk dat de bus aan de snelweg zou blijven maar dat bleek niet zo. Er is een heus busstation bij Krabi waar je in en uit kunt stappen. Ik denk dat passagiers die een andere bestemming hebben daar ook uitstapten voor een bezoek aan het toilet en/of iets te drinken. Iedereen stopte ten slotte uit zag ik.

Gelijk had ik hier een taxi chauffeur die mij verder wilde helpen. Onderweg was het waar naar toe en welk hotel. Omdat ik niets geregeld had ging hij onderweg gelijk bellen. Onderwijl allerlei haarspeld bochten trotserend en stevige inhaal manoeuvres makend. Maar hij was geen goede chauffeur want we werden toch een keer ingehaald. Hij bracht mij bij een hotel aan het strand. The Blue Ba You.

Ik kon hier kiezen uit een bungalow met airco voor 900 Baht, maar die zou pas om 13.00 vrij komen. En het was inmiddels 10 uur. Of een bungalow met alleen een fan voor 500 Baht. Die werd het dus, want die was direct beschikbaar. Ik dacht, is het niks dan verhuis ik morgen wel. Eerst heb ik in het restaurant bij dat hotel een ontbijt genomen. En terwijl ik zat te eten kwamen er nog 2 potentiële klanten voor die airco kamer. Dus dat verhuizen?