Op zo'n 30 km voor Chiang Rai, komende vanaf Mae Salong, bevindt zich dit Viewpoint.
Mooi uitzicht op bergen Doi Nang Non. De
berg van de slapende vrouw.
De Doi Nang Non is een langwerpige berg van 1276 meter hoog en herbergt talloze
watervallen en grotten.
Het Hi Chiang Rai hotel is een mooi, modern hotel.
Ik betaalde hier 1367 Baht per nacht. Voor WIFI wordt een persoonlijk wachtwoord aangemaakt.
De douche bevat een cabine. Dat vind ik
persoonlijk altijd minder prettig. Dat je tijdens het inzepen steeds tegen
van alles aanstoot. Vooral wanneer je de douchekraan per ongeluk raakt. Dat je
net de water temperatuur lekker
hebt ingesteld en dan weer opnieuw kunt beginnen.
Van het binnen zwembad werd weinig
gebruik gemaakt. Ik heb er ook slechts één keer kort ingelegen.
Ik vond het zwembad binnen tegenvallen.
Net als in
2009 ging ik weer naar deze tuin. Toen waren ze namelijk onderhoud aan de
tuin aan het plegen en de tuin
leek toen te worden uitgebreid.
Dus ik weer naar Doi Tung waar deze tuin
zich bevindt. Tijdens de rit de berg op, kom ik nog langs dit viewpoint.
En dat is altijd leuk om even te stoppen.
De commercie op de berg is wel verder ingeruimd, want
bovenaan is er nu zelfs de Doi Tung bazaar.
Gewoon een markt waar je van alles kunt kopen. Eten, drinken, kleding,
prullaria, souvenirs, etc.
Maar ik kwam voor de tuin
In 2009 kon ik mij niet herinneren dat er entreegeld gevraagd
werd, maar nu dus wel. 90 Baht.
En het bleek inderdaad, de tuin is verder uitgebreid. En er is nu ook een hangbrug, waarover je over de bomen kunt lopen. Kost150 baht. Veiligheidsgordel verplicht.
Het is ook mogelijk om een combinatieticket te kopen voor
de 3 attracties hier. Toegang tot de 3 attracties; de Doi Tung Royal villa,
Mae Fah Luang tuin en de Mae Fah Luang Arboretum kosten 90 Baht elk. Het
combinatieticket voor alle 3 kost 200 Baht.
Een doolhof.
Het Baandam museum staat bekend onder vele namen, oa baan si dum (dam) of het zwarte huis.
Het is een tentoonstelling van vrije kunst in de openlucht. Entrée 80 Baht.
Was hier deze dag erg druk, misschien omdat het zaterdag was.
Nadat ik bij het Baandam museum weg
reed, terug naar Chiang Rai, kwam ik op een druk kruispunt deze molen tegen.
Dit hoort bij het Holland restaurant.
Ik ben er niet geweest. Het gaat pas laat open, en het is een erg chaotisch kruispunt. En ik rijd 's avonds liever niet.
Aan de westkant van Chiang Rai bevindt zich dit park. Het is een vrij groot park en ik heb zeker niet het hele park gezien.
Ik ben eerst langs de bloemetjes gelopen.
Daarna liep ik naar dat levensgrote beeld van het Singha logo.
Er is best veel te doen. Je kunt in een toerbussen het terrein over.
Of je in een soort golfkarretje over het terrein laten rijden.
Ook kun je een fiets huren. Maar die zijn allemaal eigenlijk wat te klein voor ons westerlingen.
En je kunt nog via een zipline en een wandbeklimmen.
Ik was al eens eerder in
Nan geweest. Toen met de bus, nu met de auto. Ik maakte mij dus op
voor een mooie rit door de bergen. En die bergen die kwamen ook, maar dat duurde
toch veel langer
dan ik verwachtte.
De rit van Chiang Rai naar Nan is zo'n 200 km. En pas de laatste 60 km was door de bergen heen.
En wat POI's betreft, gedurende de rit, was het ook somber.
Wel veel tempels, maar aan de naam van een tempel
lees ik niet af of die tempel interessant genoeg is, om daar dan even te stoppen.
En ze liggen vaak niet direct langs
de route.
Eén van de vele tempels in de stad Nan.
De wandtekeningen in de tempel zijn erg mooi. Maar voor de foto is het jammer van die draden aan het plafond.
Deze tempel ligt op de berg net buiten Nan.
Dus behalve een tempel een mooi uitzicht over de stad. Met een grote Boeddha die over de stad kijkt.
De regenboog, nog net te zien.
Ongeveer halverwege Nan – Phrae ligt deze waterval gelegen in het nationaal park Huay Rong.
Een mooie waterval die langs de rotsen
naar beneden stroomt. Het is er het jaargetijde niet voor, maar ik denk
dat in
een betere tijd hier gebadderd kan worden.
Hoe komt die slak op dat blad terecht?
Dit zijn wel hele grote rode mieren!
Filmpje van de waterval.
De entrée voor dit park is gratis. Het is ook niet zo groot. Heb even een kleine wandeling door een canyon hier gemaakt.
Geinig. Alsof ik wederom in de wereld van de Flintstones ben beland.
In Phrae staan een aantal teakhouten
huizen uit de tijd van de teakhout industrie begin jaren 1900.
Het Vongbury huis is gelegen in het oude centrum van Phrae en is nu een museum.
Het Entrée is 30 Baht.
Ik heb voor de naam Vongbury gekozen.
Maar zoekend op internet naar informatie over dit museum kom
ik ook de naam Wongbury huis tegen. Welke juist is, is mij niet bekend.
Het is een oud,
antiek huis. Veel hout, ook de vloeren.
Je mag alleen blootsvoets het huis
betreden, en de plavuizen lopen niet lekker. Je voelt steeds de naden bewegen,
wanneer je er over heen loopt.
