Umbrella making Centre en Zilver werkplaats
De vlucht was weer als vanouds. Zeer lang. Dat ik deze keer direct vanuit de nachtdienst, zonder te slapen dus in het vliegtuig gestapt. Het heeft iets geholpen. Ik denk dat ik wanneer ik het ruim neem, misschien toch zo'n 3 uurtjes heb geslapen. Maar de laatste 4 a 5 uur was ik wakker en dan zit je toch steeds op je horloge te kijken hoe lang nog. Omdat we een uur later vanaf Schiphol vertrokken, landen we dus ook ruim een uur later dan gepland op Suvarnabhumi, de nieuwe internationale luchthaven van Thailand dus.
Het was, na aankomst, een lange rit van het vliegtuig naar de paspoortcontrole. Maar gelukkig zijn daar van die loopbanden voor. Na de pascontrole mijn koffer opgehaald, deze kwam lekker snel van de band afgerold, in tegenstelling tot de verhalen die de ronde deden over vermiste koffers, vlak na opening van het vliegveld. Maar dat zal wel tot de kinderziektes behoren en dat zal best wel verbeterd zijn.
Daarna wilde ik een vlucht naar Chiang Mai regelen. Daarvoor moest ik dus op zoek naar een balie. Ben toen eerst op zoek gegaan naar de vertrekhal en aansluitend naar binnenlandse vluchten gezocht. De binnenlandse vluchtbalies zitten vlak bij elkaar en dus ook loket waar je een vliegkaartje kan aanschaffen. Ik wist dat er in ieder geval 2 maatschappijen zijn die in Thailand binnenlandse vluchten verzorgen, Thai Airways en Thai Air Asia. Maar ik zag eerst de balie van Nok Air. Omdat ik twijfelde of deze wel binnenlandse vluchten had, heb ik deze balie effe links laten liggen, om er later, indien nodig, toch nog effe langs te gaan. Maar dat bleek toch niet nodig.
Eerst kwam ik bij Thai Airways, maar alle vluchten naar Chiang Mai zaten donderdag 2 november dus vol. Toen doorgelopen naar Thai Air Asia. En die waren nog volop beschikbaar. Het prijskaartje viel eigenlijk wel mee, 2140 Baht (42 euro), alleen mocht je maar 15 kilo bagage meenemen. Het meerdere kostte 80 Baht (1,60 euro) per kilo. Ik wist al dat ik 23 kilo bij me had, daar zit je toch zomaar aan. En echt geen gekke dingen bij me. Laptop in mijn rugzak, net als camera en Disc man. Volgende keer die Panorama's ook maar in mijn rugzak doen. Bij het loket moest ik eerst de vlucht afrekenen, daarna inchecken aan de balie, waar mijn koffer gewogen werd. Toen kreeg ik een bonnetje om het extra gewicht af te rekenen, wat weer aan het loket moest gebeuren. En toen kreeg ik bij de balie pas mijn instapkaart. Maar dat was gewoon een kassabonnetje.
Ik had gelijk gevraagd hoe laat we zouden aankomen in Chiang Mai. Ze zei om 10 uur. Het was op dat moment 9 uur. Bleek dus dat 10 uur de vertrektijd te zijn. We spreken natuurlijk beide niet zo goed Engels. We gingen net even na 10 uur in de bus die ons naar het vliegtuig moest brengen. We vertrokken dus pas om 10.30 uur en zouden 70 minuten later landen in Chiang Mai, maar dat werd weer 10 minuten eerder.
Op het vliegveld van Chiang Mai ging alles zeer vlot. Mijn koffer kwam zeer snel van de band afrollen. Toen naar buiten voor een taxi. Daarvoor ben ik naar de taximeter stand gelopen. Je betaalt 50 Baht (1 euro) voor de bemiddeling met een chauffeur, die dan weer op de meter rijd. Ik wilde me naar het Lai Thai gasthuis laten brengen en dat gebeurde dan ook. Na de rit stond er 56 Baht op de meter. Dus dat zijn lekkere prijzen.
De kamer die ik deze keer had in het Lai Thai gasthuis was wel erg klein en het was duurder geworden (750 Baht per nacht = 15 euro). Daarom ben ik 's avonds op zoek gegaan naar een ander hotel.
Zo'n zoektocht leert je dus hoe het in Chiang Mai met de kamer aanbiedingen gaat. Bij de meeste hotels ligt een kaart met de soorten kamers met prijzen en de extra's of het ontbreken ervan.
Zo kun je kiezen uit hotelkamers met airco en/of fan. Maar hier in Chiang Mai, kun je tevens kiezen voor met of zonder toilet papier. Dat kun je natuurlijk zelf kopen in de winkel, maar ik vind het thuis in Rozenburg soms wel een beetje gênant om met een pak toiletpapier over straat te lopen. Maar toch ook wel een belangrijk iets waaruit je kunt kiezen, is hier een kamer met of zonder koelkast.
In Thailand heb je gewoon een koelkast nodig. Je kunt etenswaren niet straffeloos op tafel laten staan. Daar komt het ongedierte op af, daar kun je op wachten.
Het is uiteindelijk het Rux-Thai gasthuis geworden. Een redelijk nieuw hotel, zoals mij vertelt is. Het rook in ieder geval nieuw, maar dat zal de verf wel geweest zijn. Maar in ieder geval een lekkere ruime kamer, met een zeer mooie badkamer. En fan en airco en uiteraard een koelkast. En dat dus voor 600 Baht (12 euro). Het enige minpunt is, er is geen zwembad. Maar daarvoor kan ik dus naar het Lai Thai waar je 50 Baht moet betalen om van het zwembad gebruik te mogen maken.
Wat wel weer geinig is, dat de receptioniste van dit hotel op 13 december naar Nederland gaat om nieuw jaar met haar vriend te vieren. Ze is dus druk bezig met Nederlands te leren. Ze vertelde dat ze een heus examen moet doen over onze cultuur en geschiedenis. Zielig hoor. Weet zelf onze cultuur ook niet.
Heb mij 's avonds eens naar de rivier bij Chiang Mai laten brengen. Bij de rivier vind je allerlei restaurantjes aan het water. Weinig westerlingen daar gezien. De dames in mijn gezelschap bestelde van die insecten en het overige eten trouwens ook. Was weer zeer pikant. Maar deze keer heb ik eens van die maden gegeten. Dat was toch eigenlijk best wel lekker, vooral ook door de zout erop. Maar ik zou het maden noemen, maar volgens het bijschrift dat ik enkele dagen later op de markt zag staat, zijn het wormen.
Ook moest er eentje een sprinkhaan in mijn mond stoppen, maar die heb ik er weer uit gehaald, want het is met die beestjes toch altijd alsof ik een stuk plastic in mijn mond heb.
Er kwam ook een dicht potje op tafel. Toen het deksel eraf gehaald werd, kwam de damp eraf en bleek de inhoud nog te leven. Dat potje ging weer dicht en af en toe werd het deksel even gelicht om te controleren of ze al dood waren. Pas nadat het dood was verklaard, werd er ook uit dit potje gegeten. En ik heb ook geproefd. Het heette Oy Kung. Dat lijkt mij dus iets met garnalen.
Op de eerste foto's zie je dat Delfts blauwe potje met de Oy Kung.
Op de volgende foto's zie je Pen, die demonstreert hoe je die maden eet.
En hier zie je Tiap die een soort kakkerlak eet. Die ben ik nog lang niet van plan te proberen.
Lekker weer wormen
Hier nog een paar maaltijden om van te smullen. Maar ik heb nu toch effe overgeslagen. Nu mij maar effe laf.
Ben hier nog even op Doi Sukhet geweest. Een aanrader is dit altijd ook vanwege het uitzicht over Chiang Mai. Het is wel iedere keer een klim, maar de luie onder ons kunnen de lift nemen. En hoewel ik van nature lui ben, heb ik toch weer de trap genomen.
B
Heb helaas niet meer foto's kunnen nemen. Moet nog wennen aan de nieuwe camera, en op aanraden van Stephan heb ik hem ingesteld op de hoogste resolutie. Dus kunnen er niet zoveel foto's op. En had er niet aan gedacht om voor vertrek de foto's in de camera naar de laptop te verplaatsen. En een paar minder geslaagde foto's verwijderen lukte me ook niet 1, 2, 3.
Er is in Chiang Mai de periode van Loi Kratong. Dit wordt in heel Thailand gevierd in de 11e maand met volle maan. In Chiang Mai zijn er dan een aantal optochten, zoals deze die ik toevallig tegen kwam en waarvan ik een paar foto's genomen heb. Het feest heeft misschien ook wel een naam, maar die heb ik niet gehoord.
Er zijn in en rond Chiang Mai diverse tempel. En ik zal zo nu en dan wel eens langs lopen en wat foto's nemen. Iedere tempel heeft ook een naam. En er zal ook wel een soort van thema bij horen. Bij deze stonden veel dieren afgebeeld. Zoals een giraffe in de tuin van de tempel. Een soort dierentuin thema dus. Nou vond ik die diertjes vaak niet zo interessant, maar heb wel wat foto's van de tempel zelf genomen.
Al een paar dagen voor het echte Loi Kratong feest, ik denk ten minste dat het er mee te maken heeft, hoor je hier iedere avond vuurwerk knallen. Maar ook, wanneer je in de lucht kijkt, zie je hete luchtballonnen. Dit zijn behoorlijk grote lampions, waaronder iets brandbaars zich bevindt, de hete lucht drijft de lampion de lucht in. Wanneer je dit ontsteekt, is het zaak de ballon zo lang mogelijk vast te gaan. Wanneer de lucht in de ballon heet genoeg is, laat je hem los en zal hij opstijgen.
Ik had er al een aantal zien opstijgen vanaf een afstandje. En toen ik op het plein kwam, waarvandaan de meeste werden opgelaten werd er nu net niets aangestoken. Dus heb voor 70 Baht (1,40 euro) zelf zo'n ballon gekocht.
Later heb ik er nog eens 3 gekocht voor 100 Baht (2 euro) in totaal. De prijs is dus onderhandelbaar.
Hier heb ik een serie foto's toen we nog overdag zo'n ballon oplieten. Minder spectaculair al 's avonds maar wel beter te zien.
Rondom Chiang Mai zijn diverse attracties te bezichtigen. Natuurlijke attracties zijn mijn favoriet. Dus heb ik weer eens een geiser opgezocht. Eentje waar ik de vorige keer niet geweest ben.
Deze geiser wordt duidelijk drukker bezocht. Er waren best veel groepen mensen. Ook toeristen, zelfs meerdere Nederlanders, maar het was niet overdreven druk. Er waren zelfs nog een paar mensen uit mijn hotel.
Bij binnenkomst wordt je direct uitgenodigd om een mandje eieren te kopen en deze zelf in zo'n bak met warm water te koken. Rondom die bak hing een heuse gekookte eieren lucht. Je hing dat mandje aan een van de haken rondom de bak in het hete water.
Natuurlijk was er iemand die zijn mandje verloor, en nee ik was het deze keer niet. Maar er licht een lange stok naast de bak, waarmee je je mandje dus zo weer opvist.
Rondom de geiser is er ook een schitterende tuin.
En in het park is er gelegenheid om even pootje te baden. Dit water was aangenaam van temperatuur. En dat bij 30 °C. Maar ik had toevallig deze morgen in het hotel geen warm water en dat was koud, want wel heeft de airco de hele nacht gedraaid.
Achteraf blijk ik niet zoveel foto's van de geiser zelf te hebben, want ik heb op die plek meer met de videocamera rond gelopen.
Ook bij deze geiser wordt de mogelijkheid geboden tot het nemen van een mineraalbad. Hier komt het mineralen water niet uit een fontein omhoog, maar wordt het gevoed via twee kranen, waarbij de blauwe "cock" warm water is en de rode "cock" heet water. Ik denk dat "cock" dus engels voor kraan is. En ik had er een heel ander idee van.
In ieder geval neem je dit bad dus in een afgesloten hokje lekker in je eentje. En uiteraard zijn vrouwen en heren gescheiden van badhuis.
Ook is er een zwembad. Had ik dat allemaal geweten dan had ik natuurlijk een handdoek mee genomen.
Buiten Chiang Mai ligt deze grot, waarbij ik er van uit ga dat hier de naam van de grot staat. En dat ik de titel zo goed heb verstaan.
Om bij de ingang van de tempel te komen, moet je eerst een flink eind omhoog klimmen. De treden van de trap liggen niet echt waterpas, dus door de vermoeidheid van de klim en de warmte liep ik wel eens even te wankelen. En de trap was daarbij ook nog behoorlijk steil.
Hier is de ingang tot de grot, een gewone deur. Het meisje op de foto is 11 jaar en was onze gids. Pen zei mij in het Thais dat we haar straks alleen een tip hoefde te geven, waarop ze gelijk vertelde hoeveel ze verwachtte te krijgen.
Ook hier binnen was de trap naar beneden mogelijk nog steiler en werd de toegang soms bemoeilijkt doordat de trap door een zeer nauwe doorgang was gebouwd. Of was uitgehouwen?
Weer buiten gekomen eerst weer eens op adem komen en nog even genieten van het uitzicht op de berg waarin de grot zich bevindt.
Umbrella making Centre en Zilver werkplaats
Het Umbrella making Centre ben ik eigenlijk niet binnen geweest, we maakte hier alleen even een korte tussenstop. Liever was ik hier wel naar binnen geweest, want hierna was het namelijk de bedoeling in zo'n zilver werkplaats binnen te stappen.
Bij binnenkomst werd mij gevraagd waar ik vandaan kwam. Op mijn antwoord van "Holland", werd geantwoord "Norway". Ik liet dat eigenlijk maar zo. Maar de man die mij het een en ander ging uitleggen vroeg het mij ook eerst en verbeterde zijn collega gelijk. Hij ging toen in een echt Engels accent uitleg geven. Dit duurde niet zo lang, maar omdat zijn accent mij afleidde weet ik echt wat hij mij verteld heeft.
Eerlijk gezegd had ik de indruk dat de winst van het bezoeken niet lag in het entreegeld dat er niet was, maar meer in een verkooppraatje te houden. Dat hield mij ook argwanend. Maar hij nam mij mee de werkplaats in. En omdat het zondag was, was er eigenlijk niemand aanwezig in de werkplaats. Tenminste geen arbeiders. Plots ging hij over op Nederlands, was toch wel weer verassend. Met een redelijk goed accent. Beter dan dat meisje uit het hotel.