Van Kanchanaburi naar Ayutthaya
Van Kanchanaburi naar Ayutthaya
Er is geen rechtstreekse busverbinding tussen Kanchanaburi en Ayutthaya,
daarom heb ik de bus naar Suphan Buri genomen. En daarvandaan uiteindelijk de
bus naar Ayutthaya.
Het was niet mogelijk om deze reis met een VIP of Airco-bus te doen, moest het
met een gewone streekbus doen. De prijs is er dan ook naar. Het eerste stuk
kostte me 45 Baht en het 2e gedeelte 60 Baht. Beide ritten duurde 2 uur. En op
het busstation van Suphan Buri moest ik 25 mnuten wachten, totdat de bus die ik
daar moest hebben zou vertrekken. Bij aankomst op het busstation van Ayutthaya,
ben ik voor 80 Baht met een kleine Songtaew naar het U-Thong Inn gebracht.
Het U-Thong Inn is een hotel met zwembad, biedt conferentie en vergaderruimtes aan. Ook zit er een Japans restaurant gehuisvest en heeft het een Pub & Karaoke bar.
Ik had dit uitgezocht vanwege het zwembad. Dat had ik achteraf gezien, best kunnen laten. Het was de laatste tijd in Thailand te fris om in een zwembad te duiken, zeker in een bad dat geheel door het hotel uit de zon gehouden wordt. Plus, ik had de pech dat er een verbouwing bij het zwembad plaats vond. Dus vind je ook niemand die gebruikt maakt van het zwembad.
Deze foto wel zodanig genomen dat de werkzaamheden er niet opstaan.
Het Historisch Park Ayutthaya omvat de oude hoofdstad van het Koninkrijk Ayutthaya. Ayutthaya werd in 1991 door UNESCO tot werelderfgoed verklaard.
Het Koninkrijk Ayutthaya was een historisch Thais koninkrijk dat bestond van 1350 tot 1767. Koning Ramathibodi I stichtte Ayutthaya als hoofdstad van zijn koninkrijk in 1350. In 1376 nam hij het koninkrijk Sukhothai over. Gedurende de volgende vier eeuwen en 33 koningen groeide het land tot de natie Siam, die ruwweg het grondgebied van het moderne Thailand besloeg, met uitzondering van het koninkrijk Lanna in Noord-Thailand. Ayutthaya was buitenlandse handelaren gunstig gezind, eerst Chinezen, Indiërs, Japanners en Perzen, later Portugezen, Spanjaarden, Nederlanders (de VOC), Britten en Fransen, en stond hen toe vestigingen buiten de stadsmuren te bouwen. Op haar hoogtepunt had Ayutthaya ruim een miljoen inwoners: de stad werd qua grootte en welvaart vergeleken met Parijs door de ambassadeurs van zonnekoning Lodewijk XIV. Met de val en verwoesting van de stad in 1767 door de Birmezen kwam er een eind aan dit koninkrijk.
De stad ligt aan de samenvloeiing van 3 rivieren: de Chao Phraya, de Pa Sak (of Nam Pasak) en de Lopburi. Door het graven van een aanvullend kanaal werd de stad volledig door waterwegen omringd. Vele Europese naties, waaronder de Nederlandse V.O.C., hadden in deze eens welvarende stad handelsposten. Zo vind je in de stad bijvoorbeeld nog het Hollandse en Portugese segment.
Eeuwenoude tempels ("wats") en paleizen liggen verspreid in de omgeving van
Ayutthaya. Een van de meest belangrijke is de Wat Phra Sri Sanphet. Deze
koninklijke tempel, gebouwd in 1448 en twee keer gerestaureerd, stond binnen de
muren van het oude Koninklijk Paleis. De tempel wordt bewaakt door drie chedis.
Van het koninklijk paleis zelf is niets meer over.
Ten zuiden van de tempel ligt de modernere Viharn Phra Mongkol Bopit. Dit
complex herbergt een van de grootste bronzen Boeddhabeelden van Thailand. Hier
vlakbij, aan de rand van het Phra Ram Park, ligt de Wat Phra Ram tempel, gebouwd
in 1369 door Koning Ramesuen. In het park liggen ook de ruďnetempels van Wat
Phra Mahathat, daterend uit 1374. De Wat Ratchaburana, gelegen ten noorden van
de Wat Phra Mahathat, stamt uit de 15e eeuw.
Ook liggen op loopafstand het Nationaal Museum Chao Sam Phraya en het in de 19e
eeuw herbouwde Chandra Kasem-paleis.
Een van Ayutthaya’s best bewaarde tempels is de Wat Na Phra Meru, gelegen op de
noordoever van de Lop Buri rivier. Ongeveer 1 kilometer ten westen ligt de Phu
Khao Thong, een chedi uit 1745. Aan de oostelijke oever van de Pasak ligt de Wat
Phanan Choeng, met een 19m uit de 14e eeuw stammend Boeddhabeeld.
Om al of een aantal van de overblijfsels van die roemruchte tijd te bekijken kun je een fiets huren of, wat ik heb gedaan, wandelen door de vele parken van Ayutthaya. De restanten van de tempels bevinden zich gewoon in deze openbare parken.
Wandelend door Ayutthaya kom je trouwens nog veel meer vergane glorie tegen.
Ook vind je in een van de vele parken in Ayutthaya een olifantenkamp. Een ritje op z'n rug is altijd mogelijk.
De taxi's in Ayutthaya zijn deze kleine muisjes.
Ze zijn echt klein, ik moest echt bukken, en houdt je hoofd maar extra laag, want bij elke hobbel in de weg, zit je tegen het harde plafond.
Van Ayutthaya heb ik de trein naar Bangkok
genomen, kostte 15 Baht (=0,30 euro), duur bijna 2 uur. Weliswaar kwam de trein
met bijna 1 uur vertraging Aytthaya binnen, maar voor 15 Baht, hoor je mij niet
zeuren.
Omdat het inmiddels weekend was, ik heb altijd begrepen dat het na het weekend
beter is naar Koh Samet te gaan, ben ik eerst naar Pattaya gegaan. Buskaartje
daarvoor vanuit Bangkok kostte mij maar 113 Baht (=2,25 euro) plus de kostte die
ik moest maken van Bangkok CS naar het Ekkamai busstation met metro en sky-train.
De busrit duurde weer 2 uur.